วันอังคารที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2560

สรุปพระราชบัญญัติ 5 ฉบับที่ใช้สอบท้องถิ่น 60


1. พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ.2534
https://drive.google.com/file/d/0B9bMgznFvPhITUFpVVhiN1lobDA/view?usp=sharing

2. พระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ.2540
https://drive.google.com/file/d/0B9bMgznFvPhIMzNjWThybTYyY1U/view?usp=sharing

3. พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537
https://drive.google.com/file/d/0B9bMgznFvPhIeVpWZGQxcm1sYnM/view?usp=sharing

4. พระราชบัญญัติระเบียบบริหารเมืองพัทยา พ.ศ.2542
https://drive.google.com/file/d/0B9bMgznFvPhIY0wwT3pLN3V5b0U/view?usp=sharing

5. พระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ.2496
https://drive.google.com/file/d/0B9bMgznFvPhIT3FJbGZvdzJVU3c/view?usp=sharing

( เข้ากลุ่มปรึกษาด้านรัฐศาสตร์ที่ลิ้งค์นี้ )
https://www.facebook.com/groups/radtasadrampurnreen/?fref=mentions

( เข้ากลุ่มปรึกษาด้านนิติศาสตร์ที่ลิ้งค์นี้ )
https://www.facebook.com/groups/1505810563066366/

วันพุธที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2560

จากยามสู่นิติกร


( จากยามสู่นิติกร )

   ครอบครัวมีปัญหา พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่ยังแบเบาะ ตอนเด็กๆแม่ทำงานก่อสร้าง พอหลังเลิกเรียนช่วงค่ำๆผมกับแม่จะไปเดินขายมะม่วงตามบาร์ที่พัทยา พอโตขึ้นหน่อยผมก็ไปทำงานร้านขายของส่งได้วันละ 50 บาท แต่ช่วงปิดเทอมแม่จะให้ไปบวชเณรภาคฤดูร้อนทุกปีเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายและเรียนทางธรรมไปด้วย พอขึ้นมัธยมผมก็ไปทำงานเซเว่นหลังเลิกเรียน ได้ชั่วโมงละ 25 บาท หลังจากจบมัธยมปลายก็ไม่ได้แอดมิสชั่นเข้ามหาวิทยาลัยที่ไหนเลยเพราะค่าใช้จ่ายสูง จึงมาสมัครเรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง แต่ไม่รู้จะเรียนคณะอะไรดี จึงตัดสินใจเลือกคณะนิติศาสตร์เพราะทำอาชีพได้หลากหลาย ระหว่างนั้นผมทำงานเป็นยาม เข้างาน 1 ทุ่ม เลิก 6โมงเช้า ระหว่างทำงานก็แอบเอาหนังสือไปอ่านด้วย ต้องแอบอ่านเพราะเจ้านายเป็นชาวต่าวชาติไม่ชอบให้ทำเรื่องส่วนตัวเวลางาน ผมไม่เคยได้เข้าเรียนเลย ปกติจะซื้อตำราจากสำนักพิมพ์มาอ่านเพราะราคาถูกกว่าชีทหน้ารามมาก ประหยัดค่าใช้จ่ายได้เยอะ เล่มนึงก็ประมาณ 50-70 บาท ผมไม่ได้เรียนเพื่อจะสอบให้ผ่านเท่านั้น แต่อ่านเพื่อต้องการความรู้จริงๆ ถ้าวันไหนมีสอบ พอเลิกงานผมก็รีบขึ้นรถโดยสารจากพัทยามารามฯทันที ระยะทาง 120 กิโลเมตร มาสายแค่ 5 นาทีก็ไม่ได้เข้าห้องสอบแล้ว เสียค่ารถฟรีๆวันนึงสามร้อยกว่าบาท เงินเดือนแค่ 7,500 บาทเอง ถ้าวันไหนมีสอบบ่ายจะเป็นวันที่ทรมานที่สุดเพราะต้องอดนอนข้ามวันข้ามคืน สมองล้ามากๆ พอสอบเสร็จก็ต้องรีบนั่งรถกลับมาทำงานต่อ ถ้ามาช้าก็โดนหักเงินเดือนอีก สุดท้ายผมโดนไล่ออกจากงานเพราะเอาหนังสือมาอ่าน ชาวต่างชาติเขาต้องการยามมืออาชีพที่รักษาความปลอดภัยไม่ใช่มานั่งอ่านหนังสือ ท้อมากครับเหนื่อยจนร้องไห้ พยายามบอกตัวเองว่าโชคชะตากำลังพิสูจน์ตัวเราอยู่ "จะเป็นผู้นำที่ดีได้ ต้องเป็นผู้ตามที่ดีมาก่อน คือเรียนรู้จากจุดที่ต่ำที่สุดมาก่อน" เวลาท้อมองคนที่เขาลำบากกว่า ผมเห็นยายแก่ๆเดินคุ้ยถังขยะมาขายประทังชีวิต ชีวิตเขาลำบากกว่าเรามาก ผมเชื่อเรื่องบาปบุญเพราะบวชมาตั้งแต่เด็กใกล้ชิดกับพระพุทธศาสนามาตลอด พยายามทำแต่กรรมดีเพื่อให้สุขภาพจิตดีขึ้นและต้องการหลุดพ้นจากความทุกข์ใจ หลังจากโดนไล่ออกจากยามผมก็ไม่ได้ไปสอบที่รามฯอีกเลย 1 ปีเต็มๆที่ขาดสอบ หลังจากนั้นผมก็ไปทำงานอื่นอีกหลายที่ เช่น ผู้ช่วยทันตแพทย์ประจำโรงพยาบาล ผู้ช่วยฝ่ายบุคคล คนงานทั่วไปของเทศบาล จนกระทั่งผมเรียนจบในภาค 1/56 ทันทีที่ผมจบก็มุ่งสอบหางานนิติกรตามสถานที่ราชการต่างๆเพราะมีวันหยุดเสาร์อาทิตย์จะได้มีเวลาอ่านหนังสือมากขึ้น ปัจจุบันผมทำงานเป็นนิติกร โครงการจัดทำแบบกฎหมายและวิเคราะห์แบบกฎหมาย สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา ขอบคุณมหาวิทยาลัยรามคำแหงที่ให้โอกาสทางการศึกษาแก่คนที่ไม่มีโอกาส เพียงหน่วยกิตละ 25 บาท สามารถเปลี่ยนชีวิตคนได้ เป็นดังคำว่า "เปลวเทียวให้แสง รามคำแหงให้ทาง" จริงๆ

อาณัติ มานพ
นิติศาสตร์บัณฑิต รุ่น 40